Hugo de Groots Nederlandtsche jaerboeken en historien : sedert het jaer MDLV tot het jaer MDCIX : met De belegering der stadt Grol en den aenkleven des jaers MDCXXVII, als ook Het tractaet van de Batavische nu Hollandtsche Republyk, en De vrye zeevaert : met aenteeckeningen, voorts met het leven des schrijvers, twee volkomen registers, en veele koopere platen verciert . HUGO DE GROOTS V R Y E S E E, Of VERHANDELINGH Van het Reght dat de Ingefeetenen der Vereenighde Nederlandenhebben om in Indien te handelen. Met de Aenteekeningen des AuteursUyt het Latijn vertaelt door JOAN GORIS Manilins Aftr
Hugo de Groots Nederlandtsche jaerboeken en historien : sedert het jaer MDLV tot het jaer MDCIX : met De belegering der stadt Grol en den aenkleven des jaers MDCXXVII, als ook Het tractaet van de Batavische nu Hollandtsche Republyk, en De vrye zeevaert : met aenteeckeningen, voorts met het leven des schrijvers, twee volkomen registers, en veele koopere platen verciert . HUGO DE GROOTS V R Y E S E E, Of VERHANDELINGH Van het Reght dat de Ingefeetenen der Vereenighde Nederlandenhebben om in Indien te handelen. Met de Aenteekeningen des AuteursUyt het Latijn vertaelt door JOAN GORIS Manilins Aftronom. Lib. 3. » Si qua externa referentur nomina, lingua,Hoc of er is, non vatis erit. non omnia fleffiPojjimt, & propria meliusfub voce notantur. Aen dcn^j PRINSEN En VRYE VOLKEN T>er Cbrijlen Weereldu. S een dwaelingh niet min oudtdan verderfelijk, waerdoor veele menfchen, en allermeeft die gene, die inmaght en middelen meelt, vermooghen, figh felvendoen gelooven, of t gheen ik waeraghtigher oordeel,trachten te doen gelooven, dat reght en onreght nietuyt haere eyghe natuer , maer door een ydele in-^beeldinghe der menfchen, en gewoonte worden onderfcheyden. Enderhalven achten die luyden, dat en wetten en een gedaente van bil-lijkheit ten dien eynde fijn uytgevonden, om de oneenigheeden en be-roerten der gener, die gebooren fijn in ftaet om te gehoorfaemen, tebeteugelen: maer die gene, dien t geluk allerhooghft verheeven heeft,moeten, fegghenfè, al het reght nae hunnen wille , hunnen wille naereyghen belangh afmeeten. En dat dit gevoelen, t welk teenemaelongerijmt en ftrijdigh teeghen de natuer is, eenigh gefagh gekreeghenheeft, daer oover heeft men figh niet foo fèer te verwonderen, dewijlby de gemeene fiektc des menfchelijken geflaghts, waer door wy gelijkde gebreeken foo ook de v
Size: 1619px × 1543px
Photo credit: © The Reading Room / Alamy / Afripics
License: Licensed
Model Released: No
Keywords: ., bookauthorbloo, bookauthorhoogheromeynde16451708, bookdecade1680
