. De Dierentuin van het Koninklijk Zoologisch Genootschap Natura Artis Magistra te Amsterdam. Zoos; Birds. uitmuntend in grootte en kleuren, is de Vari, Lemtir varius, veelal, maar ten onregte Mokoko genoemd, die gekenmerkt is door zijne naakte keel en zijne digte en zachte, wolachtige, met groote zwarte en witte of ook bruine vlekken versierde vacht. Men heeft ook roodbruine voorwerpen, met den staart, kop en de handen zwart, terwijl de nek van eene witte vlek voorzien is, houdt deze echter voor eene eigene, Lemur ruber genoemde soort. Deze dieren werden vooral aan de Oostkust van Madagascar
. De Dierentuin van het Koninklijk Zoologisch Genootschap Natura Artis Magistra te Amsterdam. Zoos; Birds. uitmuntend in grootte en kleuren, is de Vari, Lemtir varius, veelal, maar ten onregte Mokoko genoemd, die gekenmerkt is door zijne naakte keel en zijne digte en zachte, wolachtige, met groote zwarte en witte of ook bruine vlekken versierde vacht. Men heeft ook roodbruine voorwerpen, met den staart, kop en de handen zwart, terwijl de nek van eene witte vlek voorzien is, houdt deze echter voor eene eigene, Lemur ruber genoemde soort. Deze dieren werden vooral aan de Oostkust van Madagascar waargenomen. — De tweede soort, met sterk behaarde ooren, de Mokoho, Lemur mococo, is kleiner, het haar is minder digt en minder wolachtig, de keel is behaard en de kleuren bieden een groot verschil aan, zijnde de mannetjes geheel zwart, terwijl het haar der wijfjes allerlei tinten vertoont. Men heeft dan ook beide seksen onder verschillende namen aangevoerd, te weten het mannetje onder dien van Lemur niger, het wijfje onder dien van Lemur leucomystax. De Mokoko werd door de HH. Pollen en Van Dam in de uitgestrekte bosschen van Noordwestelijk Madagascar aangetroffen. Hij houdt zich troepsgewijze op de hoogste boomen op. Men ontwaart hem veelal slechts des avonds, en zij laten alsdan gemeenschappelijk hun luid geschreeuw liooreii, hetgeen letterlijk oorverdoovend is, en slechts somtijds, vooral bij naderend gevaar, door een geknor afgebroken wordt. Zij springen met ongeloofelijke schielijkheid van een boomstam tot den andoren, en liunne jagt is derhalve zeer nioeijelljk. Indien het schot mist, laten zij zich niet te min als dood op den grond vallen, alwaar zij door struiken, kruiden en gras bedekt, weldra eenen anderen boom buiten schot bereiken, en verder ten schieiijkste de vlugt nemen. De overige eigenlijke Maki's hebben onderling veel overeenkomst, kunnen echter, volgens de kleur van humien bovensnuit, in tweeafdeelingengebragtworden. Bij de eenen is deze snuit witachtig;
Size: 1331px × 1878px
Photo credit: © Central Historic Books / Alamy / Afripics
License: Licensed
Model Released: No
Keywords: ., bookcentury1800, bookdecade1870, booksubjectbirds, bookyear1872
