. De vogels van Guyana (Suriname, Cayenne en Demerara). Birds. CAMPOPHILUS. rcc de kust. En dat doorgaans bij paren, die in halve cirkels van den eenen naar den anderen boomstam vliegen of zich op de boomtoppen nederlaten, onder het uiten van een luid „ke-ke-krrrrr", een geluid dat zoowel aan de voorgaande, als volgende soort eigen is, doch onderling eenigszins verschilt. Bij het aangrijpen der stammen slaan G. B. S. met hunne holle staarten en ontwikkelde vleugels zoo krachtig er tegen, dat het wel een heel eind ver kan gehoord worden. Daarbij houden ze den kop dikwijls geheel naar achte
. De vogels van Guyana (Suriname, Cayenne en Demerara). Birds. CAMPOPHILUS. rcc de kust. En dat doorgaans bij paren, die in halve cirkels van den eenen naar den anderen boomstam vliegen of zich op de boomtoppen nederlaten, onder het uiten van een luid „ke-ke-krrrrr", een geluid dat zoowel aan de voorgaande, als volgende soort eigen is, doch onderling eenigszins verschilt. Bij het aangrijpen der stammen slaan G. B. S. met hunne holle staarten en ontwikkelde vleugels zoo krachtig er tegen, dat het wel een heel eind ver kan gehoord worden. Daarbij houden ze den kop dikwijls geheel naar achter toe en zijn tevens in staat den eigenaardig daartoe ingerichten dunnen hals naar alle richtingen te keeren. Met hun hamervormigen kop en krachtigen stompen snavel ~"i kloppen G. B. S. met veel geraas I tegen de boomstammen ten einde de insecten uit den bast te jagen of met hunne lange kleverige tongen uit de spleten te trekken. Het ge- klop kan vergeleken worden bij bijlslagen en het is inderdaad ver- bazend, hoe zoo'n betrekkelijk klein dier, zoo'n leven kan maken. Het voedsel van G. B. S. bestaat Staart en snavel van cmpopiiaus meianoicucus. uitsluitcnd uit kleine insecten of larven, daar hun weinig rekbaar halsvel de inslikking van groote prooi niet toelaat. Bij het prepareeren der huiden is men dan ook verpUcht het vel aan den bovenkop open te snijden, hoewel men dit niet altijd bij de vorige soorten zooals Celeus enz. behoeft te doen. Naar mijne meening is er zeer veel waarheid in de bewering van sommige natuuronderzoekers, dat het kloppen van Spechten ook een uiting van liefde zou zijn. Hiervoor pleit het feit dat mannetjes doorgaans meer rood in hun vederkleed vertoonen dan wijfjes. Volgens mij dankt de bloedroode kleur haar ontstaan aan het krachtige kloppen, vooral van de mannetjes. Door dit vurig geklop is de kop in eene gestadige trilling, hetgeen eene verhooging van temperatuur moet medebrengen en daaraan gepaarde specifieke kleurverandering. Ook de wijfjes
Size: 1272px × 1964px
Photo credit: © Paul Fearn / Alamy / Afripics
License: Licensed
Model Released: No
Keywords: ., bookcentury1900, bookdecade1900, booksubjectbirds, bookyear1908
