Harbaugh's Harfe : Gedichte in pennsylvanisch-deutscher Mundart . Kerch ergehtUn aus so gar viel Herze weht, Als dei verdiente Ehr. Mr lest ah heifig in der Schrift, Dass nooch seim Dodt n frommer Krischt Zerick losst en Echo ;Sei Erwet schtoppt, doch schterbt er net,Er ruht un draamt schee in seim Bett — Sei Werke folge noh ! So scheint mers juscht as ob ich kenntDie Weis noch heere wann am EndVum Lied der Singer Schneckhom weht als fort vum Meer,Wanns Dhierle hauss is, un es leerIm dunkle Eckschank hockt. Ich nemm die Harf dann vun dr Wand,Un trag sie sachte in der Hand Naus uf de


Harbaugh's Harfe : Gedichte in pennsylvanisch-deutscher Mundart . Kerch ergehtUn aus so gar viel Herze weht, Als dei verdiente Ehr. Mr lest ah heifig in der Schrift, Dass nooch seim Dodt n frommer Krischt Zerick losst en Echo ;Sei Erwet schtoppt, doch schterbt er net,Er ruht un draamt schee in seim Bett — Sei Werke folge noh ! So scheint mers juscht as ob ich kenntDie Weis noch heere wann am EndVum Lied der Singer Schneckhom weht als fort vum Meer,Wanns Dhierle hauss is, un es leerIm dunkle Eckschank hockt. Ich nemm die Harf dann vun dr Wand,Un trag sie sachte in der Hand Naus uf der Weide Baam !Sie schpielt dei Loblied prächtig deim Adenke immerfort, Wie Imme siese Draam. Du kummscht ah nimmemeh dervor,Du gheerscht nau zumme annere Khor, Dort bhalte sie dich hot dei Lied en anneri Art,Sei Harf is nei un himmlisch zart — S sin dausent Seede dra! Leb wol, du liewer guter Mann !Sing fort vum Moses un vum Lamm, Mit gute Krischte all;Mir weile noch en wenig do,Dann kummt dir Eens ums Anner noh — Ja, wer wees ah wie bal!. \^^^§^\ ll iöMiitttiJf 5


Size: 1239px × 2016px
Photo credit: © The Reading Room / Alamy / Afripics
License: Licensed
Model Released: No

Keywords: ., bookauthorharbaugh, bookcentury1800, bookdecade1870, bookyear1870