. Works; from the text of Heyne and Wagner. cerea pruna; honos erit huic quoque pomo ; Et vos, o lauri, carpam, et te, proxima myrte ; Sic positse cjuoniam suaves miscetis odores. Eusticus es, Corydon, nec munera cm-at Alexis; Nec, si muneribus certes, concedat lolas. Heu, heu, quid volui misero mihi ? floribus Austrum Perditus et hquidis immisi fontibus apros. Quem fugis, ah demens ? habitarunt di quoque sUvas, Dai-daniuscjue Paris. PaUas, c^uas conchcht, arces Ipsa colat: nobis placeant ante omnia sUvse. Torva lesena lupum secjuitm, lupus ipse capeUam; Florentem cytisum sequitm* lasciva cape


. Works; from the text of Heyne and Wagner. cerea pruna; honos erit huic quoque pomo ; Et vos, o lauri, carpam, et te, proxima myrte ; Sic positse cjuoniam suaves miscetis odores. Eusticus es, Corydon, nec munera cm-at Alexis; Nec, si muneribus certes, concedat lolas. Heu, heu, quid volui misero mihi ? floribus Austrum Perditus et hquidis immisi fontibus apros. Quem fugis, ah demens ? habitarunt di quoque sUvas, Dai-daniuscjue Paris. PaUas, c^uas conchcht, arces Ipsa colat: nobis placeant ante omnia sUvse. Torva lesena lupum secjuitm, lupus ipse capeUam; Florentem cytisum sequitm* lasciva capeUa; Te Corydon, o Alexi; trahit sua quemc|ue voluptas. Aspice, aratra jugo referunt suspensa juvenci, Et sol crescentes decedens duphcat umbras: Me tamen urit amor ; quis enim modus adsit amori ? Ah Corydon, Corydon, c^use te dementia cepit! Semiputata tibi frondosa, vitis in ulmo est. Quin tu ahcj[uid saltem potius, quorum inchget usus, Viminibus moUique paras detexere junco. Invenies ahum, si te hic fastidit, Alexm. BrCOLIC-V. ECL. ECLOGA III. PAL^MOX. iEEKALCAS. DAM(ETAS. PAL^MO^. Mek. Dic mihi, Damoeta, cnjum pecus ? an Meliboei ? Dam. Non, verum ^gonis ; nuper mihi tradidit iEgon. MEJf. Infelix o semper, oves, pecus ! ipse XeseramDum fovet, ac, ne me sibi praeferat illa, veretur,Hic alienus oves custos bis mulget in hora ;Et SUCU3 pecori et lac subducitur agnis. Dam. Parcius ista ^dris tamen objicienda et qui te, transversa tuentibus hircis,Et quo, sed faciles Xymphse risere, sacello. Mek. Tum, credo, quum me ai-bustnm videre MiconisAtque mala vites incidere falce novellas. Dam. Aut hic ad veteres fagos quum Daphnidis arcumFregisti et calamos; quse tu, perverse Menalca,Et, quum vidisti puero donata, dolebas,Et, si non ahqua nocuisses, mortuus esses. Mek. Quid domini faciant, audent quum taha fures !Non ego te vidi Damonis, pessime, caprum 8 P. VrUGTMI MATtONIS Excipere insidiis, multum latrante Lycisea ? Et quum clamarcm : Quo nunc se prori|)it ille ?


Size: 1158px × 2157px
Photo credit: © The Reading Room / Alamy / Afripics
License: Licensed
Model Released: No

Keywords: ., bookauthorvirgil, bookcentury1800, bookdecade1850, bookpublisherl