. Album der Natuur. MORGENSCHEMERING TAN EEN NIEUWEN DAG. 121 heeft gevonden, was daaiibij geen enkele bovenkaak. De onderkaak daarentegen bereikte soms eene lengte van 12 of 13 palmen. In 't voorste gedeelte van den mond bezat het dier geene tanden. Vermoedelijk bezat het dus vleezige, beweegbare lippen, daarbij eene lange tot grijpen geschikte tong, waarmede het de bladeren en takken naar zich toe kon halen en tusschen de kaken brengen. Een gevonden opperarmbeen was bijna een el lang en 75 duim dik, een dijbeen 5,5 el lang en 68 duim dik. Een middelvoetsbeen was tweemaal zoo omvangrijk als h
. Album der Natuur. MORGENSCHEMERING TAN EEN NIEUWEN DAG. 121 heeft gevonden, was daaiibij geen enkele bovenkaak. De onderkaak daarentegen bereikte soms eene lengte van 12 of 13 palmen. In 't voorste gedeelte van den mond bezat het dier geene tanden. Vermoedelijk bezat het dus vleezige, beweegbare lippen, daarbij eene lange tot grijpen geschikte tong, waarmede het de bladeren en takken naar zich toe kon halen en tusschen de kaken brengen. Een gevonden opperarmbeen was bijna een el lang en 75 duim dik, een dijbeen 5,5 el lang en 68 duim dik. Een middelvoetsbeen was tweemaal zoo omvangrijk als hetzelfde been bij den olifant, daarbij ruim 6 palmen lang en 3 Ned. pond zwaar. Zulke kolossale pooten wijzen dus op een kolossalen romp. Hoogst waarschijnlijk had dit dier een hoorn op het hoofd, gelijk ook nu nog eenigszins het geval is bij een soort van leguaan. Hoe reusachtig van omvang de iguanodon ook geweest zij , de pelorosaurus moet hem nog in gewigt hebben overtroffen, althans MANTELL berekende van dit dier, waarvan een gevonden opperarmbeen 1,5 el lang was, de lengte te zijn 27 ellen! Gelukkig evenwel voor de toenmalige dierenwereld, dat deze schrik- hagedissen zich slechts met plantenvoedsel voedden, even als thans de olifanten en rhinocerossen. Gelijk de eersten zich heden ten dage te goed doen aan de saprijke wortels der mimosa's, aan bananen en suikerriet, de laatsten aan acacia- en vijgetakken, zoo smulden de dinosauriërs van de voltzia's en pterophylla's. Te midden van deze gewassen vinden wij ze dan ook terug. Fig. 10, Maar wij moeten ons het genoegen ont- zeggen ze aan de eigen stran- den en in de eigen bosschen te zien grazen en omdolen. "Wij moeten naar huis. Den pterodactylus (fig. 10) laten wij dus onge- Ger&amte ,metdegeresia\xTeeTdev\ieghmd. hinderd in de. Please note that these images are extracted from scanned page images that may have been digitally enhanced for readability - coloration and appearance of these i
Size: 1834px × 1362px
Photo credit: © Library Book Collection / Alamy / Afripics
License: Licensed
Model Released: No
Keywords: ., bhlconsortium, boo, bookcollectionbiodiversity, bookleafnumber151
