. Album der Natuur. 96 ALBUM DER NATUUR. — WETENSCHAPPELIJK BIJBLAD. resultaat zijner onderzoekingen is het volgende. Nadat de zenuw van het Hgchaam is afgescheiden, neemt het maximum van prikkeling onmiddeUijk toe met eene weldra afnemende snelheid, die spoedig hare uiterste grens bereikt, om plaats te maken voor eene afneming, welke eerst met eene toenemende snelheid voortgaat, maar weldra al langzamer en langzamer wordt, naarmate de prikkelvatbaarheid der zenuw vermindert en tot O nadert. In het begin hebben de verschillende punten der zenuw allen hetzelfde maximum. Na eenigen tijd verminde


. Album der Natuur. 96 ALBUM DER NATUUR. — WETENSCHAPPELIJK BIJBLAD. resultaat zijner onderzoekingen is het volgende. Nadat de zenuw van het Hgchaam is afgescheiden, neemt het maximum van prikkeling onmiddeUijk toe met eene weldra afnemende snelheid, die spoedig hare uiterste grens bereikt, om plaats te maken voor eene afneming, welke eerst met eene toenemende snelheid voortgaat, maar weldra al langzamer en langzamer wordt, naarmate de prikkelvatbaarheid der zenuw vermindert en tot O nadert. In het begin hebben de verschillende punten der zenuw allen hetzelfde maximum. Na eenigen tijd vermindert het in het centraal-eind der zenuw, en wel des te meer, naarmate de onderzochte punten nader liggen aan de doorsnee-vlakte, terwijl het in het peripherisch uiteinde op dezelfde hoogte blijft. Deze wijziging plant zich nu van gedeelte tot gedeelte naar het peripherisch uiteinde voort. Heeft dit verschil tusschen de onderscheiden punten der zenuw zich eens ge- openbaard, dan neemt het snel toe, en wel des te sneller naarmate het ver- schil zich eerder vertoonde. — M. houdt het er voor, dat hier twee oorzaken werkzaam zijn. De eerste werkt gelijkelijk op al de punten der zenuw van het oogenblik der doorsnijding af; de andere begint achtereenvolgend op de ver^ schillende punten der zenuw te werken, en des te later en tevens des te zwakker, naarmate die punten verder van het doorsneê-vlak der zenuw ver- wijderd zijn. Deze tweede oorzaak is het, die het maximum van prikkeling doet verminderen in omgekeerde reden van den afstand van de doorsnee-vlakte. De eerste oorzaak daarentegen bewerkt de eerst toenemende en dan afnemende vermindering van het prikkelingsmaximum. Daaruit volgt, dat bij eene niet doorgesneden zenuw, waar dus alleen de eerste oorzaak werkt, het prikkelings- maximum, op elk oogenblik van toe- en afneming, in alle punten der zenuw even groot zijn moet; en dit meent M. dan ook waargenomen te hebben bij proeven op den nog aan het ruggemerg vastzittenden nervus is


Size: 1810px × 1380px
Photo credit: © Library Book Collection / Alamy / Afripics
License: Licensed
Model Released: No

Keywords: ., bhlconsortium, bookcollectionbiodiversity, bookcontributornatura