JAN ładysław I Łokietek (ur. między 3 marca 1260, a 19 stycznia 1261[1], zm. 2 marca 1333 w Krakowie) – król Polski w latach 1320–1333[2],
Władysław I Łokietek (ur. między 3 marca 1260, a 19 stycznia 1261[1], zm. 2 marca 1333 w Krakowie) – król Polski w latach 1320–1333[2], książę na Kujawach Brzeskich i Dobrzyniu 1267–1275 (pod opieką matki), udzielne rządy razem z braćmi 1275–1288, książę brzeski i sieradzki 1288–1300, książę sandomierski 1289–1292, 1292–1300 lennik Wacława II, regent w księstwie dobrzyńskim 1293–1295, książę łęczycki 1294–1300, książę wielkopolski i pomorski 1296–1300, na wygnaniu w latach 1300–1304, od 1304 w Wiślicy, od 1305 ponownie w Sandomierzu, Sieradzu, Łęczycy i Brześciu, od 1306 w Krakowie i zwierzchnictwo nad księstwami: inowrocławskim i dobrzyńskim, 1306–1308/1309 na Pomorzu, od 1314 w Wielkopolsce, od 1327 zamiana Sieradza i Łęczycy na Inowrocław i Dobrzyń[3], w 1329 utrata ziemi dobrzyńskiej[4], w 1332 utrata Kujaw[5]. Był ojcem Kazimierza III Wielkiego.
Size: 3938px × 5020px
Location: POLSKA
Photo credit: © Gravure Francaise / Alamy / Afripics
License: Royalty Free
Model Released: No
Keywords: , , albert, bracia, brzesc, brzeskie, buntow, dobrzyn, dobrzynskie, dyplomatyczna, dzialalnosc, ii, iii, inowroclawskie, jan, kazimierza, krakow, krol, krolewski, ksiaze, ksiestwa, kujawy, leczyca, leczycki, lennik, lokietek, matejko, matki, miedzy, mieszczan, ojciec, opieka, polski, pomorski, pomorze, poznanski, przemek, regent, rzady, sandomierski, sandomierz, sieradz, sieradzki, stlumienie, tron, udzielne, ur, utrata, waclawa, wielkiego, wielkopolska, wielkopolski, wislica, wladyslaw, wojt, wygnanie, ziemi, zwierzchnictwo
