. De flora van Nederland. Plants. FAMILIE 92. â BORAGINACEAE. â 89 bloemkroon de nog stuifmeel bevattende lielmknopjes langs den stempel, zoodat nu nog spontane zelfbestuiving kan plaatshebben. Volgens anderen staat de stempel ook wel eens onder de lielmknopjes of even hoog, zelfs is op sommige plaatsen heterostylie waargenomen. Ook zijn er vrouwelijke bloemen gevonden. Meestal krijgen echter de bloemen voldoende insectenbezoek, zoodat zelfbestuiving onnoodig is. Zelfs de zaadlobben zijn bij deze plant met stijve borstels bezet. Voorkomen in Europa en in Nederland. De plant komt in Midden- Eur


. De flora van Nederland. Plants. FAMILIE 92. â BORAGINACEAE. â 89 bloemkroon de nog stuifmeel bevattende lielmknopjes langs den stempel, zoodat nu nog spontane zelfbestuiving kan plaatshebben. Volgens anderen staat de stempel ook wel eens onder de lielmknopjes of even hoog, zelfs is op sommige plaatsen heterostylie waargenomen. Ook zijn er vrouwelijke bloemen gevonden. Meestal krijgen echter de bloemen voldoende insectenbezoek, zoodat zelfbestuiving onnoodig is. Zelfs de zaadlobben zijn bij deze plant met stijve borstels bezet. Voorkomen in Europa en in Nederland. De plant komt in Midden- Europa op onbebouwde, zandige plaatsen en langs wegen voor. Zij is bij ons vrij zeldzaam en het meest in de duinen gevonden. A. ochroleüca') M. et K. (A. officinalis L. var. ochroleüca.) Geelwitte ossentong. Bij deze soort, die zooveel met A. officinalis overeenkomt, dat zij wel als een variëteit daarvan beschouwd wordt, zijn de bladen zacht behaard en iets teruggeslagen en de bloe- men geel. Overigens komt zij met A. officinalis grootendeels overeen. Voorkomen. De plant is bij ons bij Venio, Zandvoort en Amsterdam gevonden. A. italica-) Retz. Italiaansche ossentong (fig. 110). Deze plant is krachtiger dan A. officinalis. Zij is stijf uitstaand behaard. De stengel is rechtopstaand, vertakt. De bladen zijn langwerpig of lancet- vormig, stomp, gaafrandig, gegolfd, de onderste zijn in een steel versmald, de hoogere zittend en iets stengelomvattend. De bloemen (fig. liO) zijn vrij groot, blauw of rosé en staan in eerst ineengedrongen, ongevorkte bijschermen. De bloem- stelen zijn even lang als de kelkslippen en als de lijn-lancet- vormige schutbladen, zij zijn verdikt en staan bij rijpheid der vrucht rechtop. De kelkslippen zijn priemvormig, langer dan de bloemkroonbuis. De bloemkroon (fig. 110) is 10-13 mM lang, met uitstekende keelschubben, die langwerpig, lang penseelvormig behaard en wit zijn. De zoom der bloemkroon is iets ongelijk. De deelvruchtjes zijn grijsachtig


Size: 1434px × 1743px
Photo credit: © Central Historic Books / Alamy / Afripics
License: Licensed
Model Released: No

Keywords: ., bookcentury1900, bookcollectio, bookdecade1900, booksubjectplants