De overheid : (locus de magistratu) . e Prot. Dogmatici dezen locus behandeld in antithesemet voor hen onaannemelijke meeningen. Zoo er een antithetische dogma-tische ontwikkeling in antithese tegen de Roomschen, Anabaptisten en Erastianen. I. De Anabaptisten traden op met het beweren, dat de magistraaten het geheele civiele leven tot de in zonde verzonken menschheid, tot denouden mensch behoorde. Een wedergeborene, als uit dien zondigen kringlosgemaakt, mocht zich er niet mee besmetten. De civiele macht is volgenshen iets onheiligs, waarmee een Christen zich niet mag inlaten. Geen Chris
De overheid : (locus de magistratu) . e Prot. Dogmatici dezen locus behandeld in antithesemet voor hen onaannemelijke meeningen. Zoo er een antithetische dogma-tische ontwikkeling in antithese tegen de Roomschen, Anabaptisten en Erastianen. I. De Anabaptisten traden op met het beweren, dat de magistraaten het geheele civiele leven tot de in zonde verzonken menschheid, tot denouden mensch behoorde. Een wedergeborene, als uit dien zondigen kringlosgemaakt, mocht zich er niet mee besmetten. De civiele macht is volgenshen iets onheiligs, waarmee een Christen zich niet mag inlaten. Geen Christenmocht dan ook een staatsambt bekleeden. hij mocht geen rechter of advocaatzijn, niet voor den rechter gaan, geen eed doen, niet t zwaard dragen alles behoort tot de zondige wereld. De kerk van Christus is bij hen eengeheel afgescheiden terrein. Uitgegaan uit het Egypte van de wereld had deChristen in de woestijn te leven, gevoed met manna uit de hand van zijn § 1. Locus huiüs loei in dogmatices organismo. 15 God Christus. Vorst £fi Plaatsel: Kerken. Steden en Dorpen. God. Ziehier het dualisme tusschen kerk en magistraat getrokken en welhet spiritualistisch Anabaptisme. II. De tegenstelling met Rome. De Gereformeerde theologen hebben de eerste splitsing met Rome gemeen. Wan-neer we nu door de lijntjes aan-duiden de organische verschij-ning van spiritueel en tempo-reel leven, dan krijgen weeenerzijds de kerken, ander-zijds steden en dorpen. t Punt van verschil was,dat zij uit deze temporeelemacht de verschillende sou-vereiniteiten van de vorstenof republieken lieten afdalen,in één woord de temporeeleSouvereiniteit van God gingin verschillende rijken uiteen. De Souvereiniteit van een vorst daalde weer af naar de steden en dorpen. In het geestelijke is de Souvereiniteit door God op Christus gelegd, die alsKoning zijner kerk optreedt. Uit Christus daalt die spiritueele macht recht-streeks zonder tusschenschakel af naar de onderscheiden plaatselijke kerken. Tegenover
Size: 1733px × 1441px
Photo credit: © The Reading Room / Alamy / Afripics
License: Licensed
Model Released: No
Keywords: ., boo, bookcentury1900, bookdecade1900, booksubjectpoliticalscience
